Wilczyca

'' Wilczyca ''
Katarzyna Miszczuk 

'' Margo Cook oraz Max Stone sądzą, że ich życie wróciło do normy. Pracownicy Instytutu - organizacji prowadzącej eksperymenty na nastolatkach mieszkających w Wolftown - nie interesują się już poczynaniami bohaterów. Margo nie czuje działania wilczej szczepionki, a Ivette powoli powraca do zdrowia.Nagle w spokojnej leśnej okolicy pojawiają się ślady brutalnych morderstw, przywodzące na myśl atak dzikiego zwierzęcia. Czy stoi za tym Instytut, czy może jakiś wilk? Jaki sekret skrywa Aki? Dlaczego mimo ostrzeżeń policji krąży nocami po lesie? I z jakiego powodu Max nagle zaczyna się zmieniać? Margo ponownie będzie musiała stawić czoło mrocznej stronie Wolftown.''

'' Wilczyca '' to 2 i ostatnia część powieści pt. '' Wilk ''. W powieści kontynuowane są losy głównej bohaterki Margo Cook - nastolatki o niebywałych lokach -, która wraz z swym wilkołakiem Maxem jest uwikłana w niebywałą aferę naukową, w którą niestety wplątuje swą przyjaciółkę Ivette. Przez ich działania dziewczyna traci pamięć, a tym samym ściąga na Watachę wielkie niebezpieczeństwo. Margo chcąc odciągnąć Ivette od tych przykrych zdarzeń posuwa się do niebezpiecznych czynów. Czy jej się to uda ? Czy zdoła zwalczyć działanie wilczego wirusa ? 

'' Wilczyca '' to zdecydowanie najbardziej denerwująca książka, jaką dotąd udało mi się przeczytać.

Margo jest bardzo nerwową, a przy tym naiwną nastolatką. Swym charakterem zdenerwowałaby niejedną osobę. Bezczelność, gadatliwość i lekkomyślność pewnie nie jest mile widziane w cechach innych ludzi, lecz niestety mimo tego Pani Katarzyna zbudowała bohaterkę niemal z samych negatywów. I choć trzeba przyznać, że Margo jest na swój sposób inteligentna, to źle wykorzystuje swój umysł. Z pewnej perspektywy jej charakter mógłby stać się przebojem w marnej powieści, gdyż nie wyszukujemy w nich samych pozytywów, nie chcemy czytać o postaciach idealnych nie posiadających ani jednej skazy. Ale w '' Wilczycy '' charakter Margo jest tak bardzo irytujący, przy czym podsycany przez banalny styl pisania autorki, że staje się nie do zniesienia.

Jedynym plusem książki jest akcja, choć może pozostawić po sobie wiele nieprzyjemnego posmaku. Zdecydowanie znajduje się tu więcej ekscytujących wydarzeń, niż w 1 części, w której ziało nudą. Lecz tym razem nabyte w nich wątki były takie przewidywalne. W każdym momencie wymyślałam jaka ta sytuacja nie będzie wspaniała. Marzyłam o czymś skomplikowanym. W mym umyśle pojawiały się co sekundę nowe tezy. I po takiej pracy co dostałam ? Zakończenia tak bardzo banalne, że sama powstydziłabym się myśleniem o takim rozwikłaniu zagadek.

Sposób pisania autorki jest niemniej banalny niż w 1 części. I irytujący może nawet bardziej od bohaterki - niestety jest to możliwe. Styl młodzieżowy wcale nie jest mile widziany w powieściach. Brak bardziej wyważonego słownictwa oraz imponujących opisów bardzo powieść okalecza.

Mimo wszystko książkę czytało się nawet szybko. Zapewnił to pewnie Akiva, który chyba jako jedyny dodawał jakiś pozytywnych barw powieści.
W tej recenzji jestem bez zdania. Do Was należy wybór, czy zdecydujecie się zapoznać z historią Margo. Pozdrawiam. :)

Moja ocena :
5/10

Książka bierze udział w wyzwaniu :
Czytam Paranormal Romance